|
|
Filmpjes over geneeskrachtige kruiden
Voor iedereen toegankelijk: online kruidenlessen en andere informatie over kruiden op YouTube.
Medicinale WilgDe
Wilg is een snel groeiende boom die metershoog kan worden. Om ze
kort te houden worden de meesten jaarlijks gesnoeid. De takken die
worden afgezaagd belanden vaak achteloos in een hakselaar. Zouden
deze mensen, wilgenknotters genoemd, beseffen dat ze iets heel
waardevols vernietigen? Van de flexibele takken kun je
hutten, hekken en manden vlechten. Maar het belangrijkste is
misschien wel dat je van de takken een natuurlijk medicijn kunt maken.
De wilg werkt namelijk koortsverlagend, pijnstillend en bloedverdunnend.
Voordat
ik daar meer over ga vertellen, leg ik eerst uit welk deel van de
takken je kunt gebruiken en wanneer. Er
zijn verschillende soorten wilgen die medicinale eigenschappen hebben. De
meest geneeskrachtige soort is de knotwilg, de Salix Alba. De
geneeskracht is op z’n hoogtepunt wanneer de
sapstroom weer op gang komt na de winter en de kleine knopjes in het voorjaar gaan groeien. Op dat moment kun je de takken
strippen, oftewel schillen. Deze schillen
bevatten o.a. het waardevolle stofje salicine. In de 19e eeuw heeft men
ontdekt dat deze stof de belangrijkste werkzame stof van deze boom is. Vanaf dat
moment zijn ze dit stofje uit de schillen gaan halen. Zij gingen
er vanuit dat de andere inhoudsstoffen geen functie hadden.
In
het voorjaar als de knoppen aan de wilgentakken gaan groeien, kun je
deze takken schillen. Neem takken van circa 1,5 à 2 centimeter dik. In deze schillen zit o.a. het waardevolle stofje
"salicine"
Aspirientje
Van deze salicine is het
allereerste aspirientje gemaakt. Deze kende echter heel veel
bijwerkingen en er is nog heel wat aan gesleuteld voordat het de markt
op ging. Hieruit kun je concluderen dat de andere inhoudsstoffen van de
wilg ook belangrijk zijn. Er zitten misschien wel honderd verschillende
inhoudsstoffen in de bast, waaronder vitamine B en C, de mineralen
Calcium, Magnesium, Zink en Silicium. Samen met de salicine kunnen zij
nog veel meer in het lichaam bereiken. De wilgenbast staat erom bekend
dat ze de nieren stimuleert zodat overtollige zuren en afvalstoffen het lichaam kunnen
verlaten. Hierdoor wordt het bloed gereinigd.
Bij reumatische klachten kan de wilg ervoor zorgen dat de kristalletjes die
pijn veroorzaken worden verwijderd. (Lees meer over de kristalletjes
in het artikel van de Berk.) De Wilg verdooft niet alleen de pijn zoals een pijnstiller, maar doet ook iets aan de oorzaak. Bij
hoofdpijn zal de wilg de pijn verminderen én rust geven in je
hoofd. Wanneer je minder loopt te malen heb je minder kans om de dag daarna weer hoofdpijn te krijgen.
Ook helpt de wilg bij klachten die veroorzaakt worden bij verkoudheid en koorts. Het zal de verschijnselen niet
onderdrukken, want verkoudheid en koorts zijn nuttige processen om het
lichaam te reinigen. De wilg zal de pijn verminderen en de afvoer van afvalstoffen stimuleren waardoor je sneller hersteld bent.
De bast van een ruim honderd jaar oude Wilg
Wat kun je met die schillen doen?Je kunt er op kauwen. Het sap dat vrijkomt kun je doorslikken, het restant kun je daarna uitspugen. Er
kan thee van de schillen gemaakt worden. Doe een handje schillen in een
pan met een laag koud water en breng het langzaam aan de kook.
Laat het vijftien minuten trekken voordat je het zeeft en drinkt. (Het is geen
lekkere thee.) Van
thee kan een kompres gemaakt worden. Maak een washandje nat met de
thee en hou deze tegen de pijnlijke plek aan en zet vast met een
verband. Leg er eventueel een warme kruik op.
In de
tijd van de Romeinen maakte ze er een pasta van die ze op pijnlijke
plekken smeerden. Ik denk dat ze de schillen lieten drogen, vermaalden
tot poeder en bijvoorbeeld door de boter roerden en dit als crème gebruikten. De
schillen kunnen in een zakdoek gestopt worden die dichtgeknoopt
wordt met
een touwtje. Wanneer je aan het koken bent, kun je dit pakketje even op
een warme pan leggen, de werkzame stoffen komen dan vrij. De
zakdoek kun je op de pijnlijke plek
leggen. Zet het vast met een verband.
Gelukkig
zijn de gedroogde schillen ook te koop, zodat je er het hele jaar door
gebruik van kunt maken. (Meestal onder de naam "gedroogde wilgenbast".) Vind
je het werken met de schillen omslachtig: Er is een alcoholische
oplossing van de wilgenbast verkrijgbaar bij de betere
drogist, deze heet tinctuur Salix. Vraag de verkoper om een uitleg
hoeveel en hoe vaak je het moet innemen. Of de Wilg pijnsitillend genoeg is om
zware medicijnen te kunnen laten staan, zal per persoon verschillen en kun je
uiteindelijk alleen zelf ondervinden.
Als
de bladeren aan de takken verschijnen, kun je gebruik maken van de bladeren in
plaats van de schillen. De werking hiervan is iets minder
sterk.
HoofdpijnWanneer
ik hoofdpijn heb, ga ik op zoek naar een wilg. Dan kauw ik op de bast
of op een blad tot het helemaal zacht wordt. Ik slik de sappen door
en... je raadt het vast al. De pijn trekt weg! (Natuurlijke artsen raden dit kauwen op de wilg overigens ook aan tijdens een pijnlijke bevalling.)
De
wilg kan een hulp zijn bij verdriet. Het kan je laten huilen. Huilen is
een nuttig proces van het lichaam om leed te verwerken. Wanneer
de ergste pijn verwerkt is, kun je weer verder met je leven.
Wilg of paracetamol?Klachten
die al een hele tijd bestaan
hebben uiteraard een langere tijd nodig om te genezen. Heb geduld en verwacht geen wonderen. Als
je op eigen
houtje veilige kruidenmethoden gaat uitproberen, gebruik het kruid dan
maximaal 3 weken achter elkaar en ga dan eventueel verder met een ander
kruid. Kruiden geven het lichaam prikkels om zelf aan de slag te gaan.
Gebruik je gezonde verstand bij
het gebruik van kruiden, overdrijf niet. Wanneer je medicijnen gebruikt is het raadzaam na te vragen of ze gecombineerd kunnen worden met de wilg. Raadpleeg een arts bij klachten die een arts nodig hebben. Kleine kinderen zullen de wilg heel vies vinden. Ga dan op zoek naar een ander kruid wat bij ze past.
De
meeste mensen zullen liever een aspirientje of een paracetamol
slikken, dan zelf aan de slag te gaan met de wilg. Ik gebruik
liever een natuurlijke middel en denk dat deze veel beter
voor ons
lichaam zijn dan de in het laboratorium nagemaakte varianten. Daarom
heb ik dit artikel geschreven want deze oeroude kennis mag niet
uitsterven!
Andrea Bleeker
|
|
|
|